پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه میان افسردگی و رضایت زناشویی با نقش واسطهای تمایز خود در زنان متأهل از منطقه 2 شهرداری شهر اهواز انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و از طریق مدلیابی معادلات ساختاری به روش همبستگی چندمتغیری انجام
شد. 260 زن متأهل شهر اهواز در سال چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه میان افسردگی و رضایت زناشویی با نقش واسطهای تمایز خود در زنان متأهل از منطقه 2 شهرداری شهر اهواز انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و از طریق مدلیابی معادلات ساختاری به روش همبستگی چندمتغیری انجام
شد. 260 زن متأهل شهر اهواز در سال 1399 به شيوه نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده سیاهههای تمایز خود (اسکورن و فریندلندر، 1998)، رضایت زناشویی انریچ (به نقل از سلیمانیان، 1373) و افسردگی بک (بک و همکازان، 1996) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلات ساختاری و برای بررسی اثرات واسطهای از روش بوت استراپ استفاده شد. تحلیلهای الگویابی معادلات ساختاری تأیید کرد که برازندگی مدل پیشنهادی مناسب است. نتایج حاکی از آن بود که نشانگان افسردگی به صورت مستقیم بر متغیر رضایت زناشویی تأثیر میگذارد (001/0 =p) و همچنین نتایج مربوط به تحلیل مسیرهای غیر مستقیم نشان داد که نشانگان افسردگی از طریق میانجیگری تمایز خود و خردهمقیاسهای آن (جدایی عاطفی، واکنش هیجانی، جایگاه من و آمیختگی با دیگران) بر رضایت زناشویی تأثیرگذار بوده است (001/0 =p). با توجه به بحث تمایزیافتگی، بهنظر میرسد آشنا کردن زوجین با این متغیر در زمان ازدواج به رضایت بیشتری در ازدواج و رابطه زناشویی آنان منجر میشود.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی خودارزشمندی بر اساس الگوی فرآیند اعتباریابی انسان در افزایش میزان رضایت زناشویی زوجین شهرستان پیرانشهر انجام گرفته است. تعداد 24 نفر به عنوان حجم گروه نمونه، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (6 زوج) و گروه کنترل (6 ز چکیده کامل
پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی خودارزشمندی بر اساس الگوی فرآیند اعتباریابی انسان در افزایش میزان رضایت زناشویی زوجین شهرستان پیرانشهر انجام گرفته است. تعداد 24 نفر به عنوان حجم گروه نمونه، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (6 زوج) و گروه کنترل (6 زوج) جایگزین شدند. از هر دو گروه، به وسیله سیاهه رضایت زناشویی انریج (47 سولی) پیش آزمون گرفته شد. سپس به زوجین گروه آزمایش طی 8 جلسه درمانی مطابق با الگوی فرآیند اعتباریابی انسان آموزش داده شد و گروه کنترل در حالت انتظار برای دریافت خدمات مشاورهای بودند. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه به وسیله سیاهه مذکور پس آزمون گرفته شد....
پرونده مقاله
این مطالعه با هدف تعیین قدرت پیش بینی کنندگی توافقپذیری، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی بر رضایت زناشویی در زنان متأهل انجام شد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق همبستگی از نوع رگرسیون، مجموعه ای متشکل از 840 زن متاهل ساکن محدوده جغرافیایی استان لرستان به روش نمونه چکیده کامل
این مطالعه با هدف تعیین قدرت پیش بینی کنندگی توافقپذیری، همدلی زناشویی و بخشش زناشویی بر رضایت زناشویی در زنان متأهل انجام شد. در این پژوهش، با استفاده از روش تحقیق همبستگی از نوع رگرسیون، مجموعه ای متشکل از 840 زن متاهل ساکن محدوده جغرافیایی استان لرستان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. مقیاس رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه NEO-FFI، مقیاس همدلی زناشویی و مقیاس بخشش زناشویی به عنوان پرسشنامه های استاندارد برای جمع آوری داده ها استفاده شدند. با استفاده از نرم افزار SPSS، تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده انجام شد. ضریب تعیین با مقدار 0.373 در آزمون رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که مدل 37.3 درصد از تغییرات رضایت زناشویی را تبیین می کند. ضرایب استاندارد نشان دادند که توافقپذیری، همدلی و بخشش پیش بینی کننده های معنادار رضایت زناشویی هستند. نتایج حاکی از آن است که رضایت زناشویی به طور مثبت تحت تأثیر توافقپذیری، همدلی و بخشش قرار می گیرد، به طوری که افزایش یک واحدی در توافقپذیری، همدلی و بخشش به ترتیب با افزایش 0.101، 0.252 و 0.433 واحدی در رضایت زناشویی مطابقت دارد. بخشش مهمترین نقش را در وضعیت رضایت زناشویی ایفا می کرد و پس از آن همدلی و سپس توافقپذیری نقش داشتند. به عنوان نتیجه گیری، به منظور افزایش رضایت زوجهای متاهل، بهویژه زنان، برگزاری کارگاههایی با تمرکز بر افزایش آگاهی در مورد ویژگی شخصیتی توافقپذیری و تقویت ویژگیهای مثبت مانند همدلی و بخشش، توصیه میشود.
پرونده مقاله